عکس العمل نسبت به رفتار کودک
محیطی ایجاد کنید که بتوانید به علت رفتار فرزندتان پاسخ دهید
- گفتن این موضوع نسبتاً بدیهی به نظر می رسد، اما یک رویکرد خوب ارزیابی علت عصبانیت یا واکنش و پاسخ به آن است. این امر مستلزم این است که خود را آموزش دهید تا فرزندتان را مشاهده کنید و متوجه شوید که چه چیزهایی باعث عصبانیت او می شود یا باعث گریه و ناراحتی او می شود.
فرزندتان را به راه حلی برای حل رفتار بد آشنا کنید
- با فکر کردن به اینکه چه چیزی باعث این رفتار می شود، اکنون در موقعیتی هستید که می توانید پاسخ دهید. آیا کودک شما گرسنه است یا خسته؟ سپس او به غذا یا خواب نیاز دارد. آیا او بیش از حد هیجان زده است؟ سپس او به آرامش نیاز دارد. آیا او احساس می کند کنار گذاشته شده یا نادیده گرفته شده است؟ سپس او به توجه متمرکز شما نیاز دارد، نه نیمی از شما در حالی که به صفحه رایانه خود نگاه می کنید. آیا او ناامید است؟ سپس او برای کاری که انجام می دهد به کمک نیاز دارد.
- اگر او در پذیرش ناامیدی مشکل دارد، باید آرام کنترل خود را حفظ کنید. وقتی آنچه می خواهد را در اختیار او قرار می دهید تنها به این دلیل که او برای چیزی فریاد می زند، قبول محدودیت های دیگر را برای او سخت تر می کنید. این همچنین زمانی برای اینکه او را تهدید کنید نیست، به ویژه آنهایی که می‌دانید عملاً آنها را انجام نخواهید داد. "اگر فریاد زدن را متوقف نکنی، الان و یا هفته آینده هم به پارک نخواهیم رفت." صبورانه منتظر بمانید تا او آرام شود و ادامه دهید. وقتی تمام شد، مدام به رفتار بد او اشاره نکنید.
زمان گذاشتن
- همیشه قبل از پاسخ دادن، زمانی را برای فکر کردن در مورد اینکه چه چیزی باعث رفتار فرزندتان شده است، اختصاص دهید. گاهی اوقات یک لحظه تأمل می تواند به ما کمک کند تا آرام شویم و بیش از حد واکنش نشان ندهیم و می تواند راه حلی را به ارمغان بیاورد که آرامش را باز می گرداند.
