مشخص کردن محدودیت های واضح

محیطی با محدودیت های مشخص ایجاد کنید

• تعیین محدودیت برای کودکان می تواند بسیار دشوار باشد. ما به عنوان والدین تحت تأثیر کارهایی هستیم که در کودکی مجاز به انجام آن بوده ایم و محدودیت هایی که والدین برای ما قائل شده اند. ما همچنین تحت تأثیر کارهایی هستیم که والدین دیگر به فرزندانشان اجازه می دهند انجام دهند و بنابراین دائماً در تلاش هستیم تا تعادل مناسب را پیدا کنیم. یافتن حد وسط بین سهل‌گیر بودن و بسیار سخت‌گیر بودن بسیار مهم است.
• همیشه بله نگویید گاهی اوقات ممکن است به نظر آسان‌تر به نظر برسد که به فرزندتان اجازه دهید راه خودش را داشته باشد زیرا در این صورت گریه نمی‌کند و خوشحال به نظر می‌رسد، اما وقتی همیشه به فرزندانمان بله می‌گوییم، آنها افرادی می‌شوند که نمی‌توانند محدودیت‌ها را بپذیرند. کودکی با آزادی نامحدود ممکن است بزرگسالی شود که اقتدار معلمان، دیگر بزرگسالان، کارفرمایان و حتی قوانین را نپذیرد.
• همیشه نه نگویید از طرف دیگر وقتی همیشه نه می گوییم افرادی می شوند که قادر به فکر کردن و تصمیم گیری برای خودشان نیستند.

فرزندتان را با این محدودیت ها آشنا کنید

تعیین محدودیت زمانی بیشترین تأثیر را دارد که فرزندتان احساس کند او را درک می کنید و برای او احترام قائل هستید. گاهی اوقات والدین سعی می کنند با صحبت کردن، راهنمایی کردن و گفتن اینکه فرزندشان چه کند، تنبیه کنند. اما گاهی اوقات اعمال بلندتر از کلمات صحبت می کنند. در آغوش گرفتن، چشمک زدن، لبخند زدن و تماشای آرام فعالیت های هدفمند او این پیام را به فرزند شما می دهد که در مسیر درستی قرار گرفته است. گاهی اوقات فقط دراز کردن دست یا پرسیدن اینکه آیا او به کمک نیاز دارد یا خیر، تمام حمایتی است که او نیاز دارد. به همین ترتیب، ابروی برافراشته یا اخم بهتر از کلمات خشم آلود و فریاد زدن، نارضایتی را نشان می دهد. در اینجا چند رویکرد وجود دارد که ممکن است اتخاذ آنها برای شما مفید باشد.

از وسایل خانه و اسباب بازی ها برای هدف مورد نظر خود استفاده کنید.

• نحوه استفاده از اسباب بازی ها را نشان دهید اگر فرزندتان اسباب‌بازی‌اش را مرتب می‌کند، بگویید: «با اسباب‌بازی‌های خود مهربان باش» و سپس یکی از شکل‌ها را بردارید و سعی کنید آن را در هر دهانه قرار دهید تا جایی که در سمت راست فرو برود. کودکان خردسال گاهی اوقات هوس می کنند، اما این به این معنی نیست که آنها مخرب هستند، و معمولاً آسان است که دوباره آنها را روی یک فعالیت سازنده متمرکز کنیم. اگر او همچنان به پرتاب اسباب‌بازی ادامه می‌دهد، احتمالاً می‌خواهد به شما بگوید که می‌خواهد چیزی پرتاب کند و شما می‌توانید با گفتن "بیا بیرون برویم و توپت را پرتاب کنیم."
• از وسایل به درستی استفاده کنید با نشان دادن اینکه "صندلی ها برای نشستن، تخت ها برای خواب و میزها برای غذا خوردن و غیره" یک مدل خوب از چیزهایی که باید استفاده شوند به او بدهید. اگر روی تخت می‌پرد، بگویید: «تخت‌ها برای خواب هستند. می توانی بیرون بپری. اطمینان حاصل کنید که این قوانین برای همه، نه فقط فرزند شما، اعمال می شود. روی صندلی هم نباید بایستید!

مدل سازی، ساختن و حفظ نظم

• نحوه جمع کردن اسباب بازی ها را نشان دهید. فقط چند اسباب بازی را در قفسه ها نگه دارید و اسباب بازی ها را نوبتی از کمد بیرون بیاورید تا محل بازی همیشه تمیز و مرتب بماند. اگر از کنار گذاشتن و جمع کردن وسابل برای کودک مدل سازی کنید، فرزندتان در نهایت همین کار را خواهد کرد. کودک دو ساله شما نظم را دوست دارد و دوست دارد دنیایش نظم داشته باشد. او محلی را که در آن همه چیز مرتب است دوست دارد و در سه سالگی می‌تواند بیشتر اوقات همه چیز را خودش سر جایش قرار دهد. شما می توانید با ابراز کلمات با خوشحالی به او کمک کنید: "من نمی دانم وقتی کارمان تمام میشه، لگوها کجا می روند؟" یک محیط منظم در شکل دادن به ذهن کودک تاثیر گذار است.
• کاری را که می خواهید فرزندتان یاد بگیرد انجام دهید. کاری که انجام می دهید مهمتر از آنچه می گویید است. اگر می خواهید فرزندتان فقط بنشیند و پشت میز غذا بخورد، باید این کار را خودتان انجام دهید، نه در حین راه رفتن، صحبت کردن با تلفن یا داخل ماشین. فرزند شما نمی تواند تفاوت بین خودش و شما را قبول کند. اگر کودکتان در حین غذا بایستد یا شروع به بازی با غذای خود کرد، بگویید: «می‌بینم که غذا را تمام کرده‌ای» و غذا را بردارید. یادگیری اینکه هنگام غذا خوردن پشت میز بماند به تدریج توانایی او را برای کنترل خواسته هایش افزایش می دهد.
• برخی مناطق را ممنوعه تعریف کنید. هنگامی که رفتن به برخی از مناطق را ممنوعه مطلق تعیین می کنید، درگیری ها کاهش داده میشود. به عنوان مثال، می‌توانید از قفل کودک برای در کابینت استفاده کنید تا کودک نوپایتان ادویه‌ها را بیرون نریزد و دیگر از این کار او ناراحت نخواهید شد.

برای راهنمایی او از کلمات مثبت استفاده کنید

• درخواست های خود را با عبارات مثبت بیان کنید، نه منفی. وقتی در حال آشپزی هستید، به جای اینکه «آرد را روی زمین نریز، بگویید: «آرد رو در کاسه میریزیم».
• وقتی از یک کودک دو ساله درخواست می کنید، دقیق بگویید چه می خواهید که او انجام دهد. به جای دستور دادن «از روی میز بلند شو»، کودک نوپای کوهنورد خود را از روی میز بلند کنید و بگویید: «پاها باید روی زمین بمانند»
• وقتی فرزندتان می‌خواهد در داخل خانه از همه جا بالا برود و بدود، باید برای او فرصت های بازی در خارج از خانه فراهم کنید. هنگامی که او در خانه می دود، با صدای دلنشین بگویید: "ما اینطوری در خانه راه می رویم" و در کنار او راه بروید تا مدل سازی کنید.
• اگر فرزندتان در سوپرمارکت شکلات می‌خواهد، می‌توانید بگویید: «امروز میخواهیم سیب بخریم». این باعث می شود به جای کارهایی که انجام نمی دهید، روی کارهایی که انجام می دهید تمرکز کنید. اغلب، هنگامی که کودک نوپا شما می خواهد اشیاء را در چرخ دستی بگذارد، به دنبال نام آن شی می گردد. می‌توانید این را با گفتن این جمله ارائه دهید: «آیا می‌خواهی سیب را در دستت بگیری؟ سیب قرمز است. بوی سیب را حس میکنی؟ بیا چهارتا سیب بخریم. آیا می توانی به من کمک کنی سیب ها را در چرخ دستی قرار دهم؟ روایت کردن آنچه که کودک نوپا شما می بیند یا انجام می دهد به او دامنه ای از کلمات و عبارات را می دهد، و او را درگیر اتفاقاتی می کند که در حال رخ دادن است و حواس او را از چیزی که چند لحظه پیش می خواسته منحرف می کند.

از تحریک بیش از حد کودک خودداری کنید

• همیشه مواقعی وجود خواهد داشت که کودک نمیتواند خودش را کنترل کند، به خصوص زمانی که گرسنه، خسته یا بیش از حد حساس شده باشد. برخی رستوران ها و فروشگاه ها به طرز وحشتناکی بیش از حد کودک کوچک را برانگیخته می کنند. بزرگسالان این توانایی را دارند که نورهای تند یا صداهای تند را فیلتر کنند، اما کودک کوچک هنوز در حال یادگیری این توانایی ها است.
• از دادن کافئین، قند زیاد و قرار گرفتن در معرض تلویزیون از جمله رایانه و تلفن همراه به او خودداری کنید.

عجله نکنید

• محدودیت ها با رشد و تکامل فرزند شما تغییر می کند و می تواند مسئولیت بیشتری را بپذیرد. شما باید با او رشد کنید و تغییرات را اعمال کنید، زیرا آنچه ممکن است برای یک کودک 1 ساله مناسب باشد ممکن است محدودیت مناسبی برای یک کودک 3 ساله نباشد. بسیار مهم است که با کودک خود هماهنگ شوید تا او احساس کند که شما به او اعتماد دارید و این به او اعتماد به نفس می دهد تا در بزرگسالی خودش محدودیت ها را رعایت کند.